بالابر بیمار ، آسانبر بیمار ، جک معلول و اسامی مشابه وسیله ای است که به کمک آن میتوان افرادی که به دلایل گوناگون مانند بیماری یا معلولیت که دارای محدودیت های حرکتی میباشند را انتقال و جا به جا نمود.
شاید در نگاه اول جا به جایی یک شخص برای ساده ترین امور، مانند حمام و سرویس بهداشتی یا حتی انتقال از تخت به ویلچر مسئله ای ساده بنظر آید، اما سختی و مشکلات فراوان این امر را کسانی درک خواهند کرد که ابتدا سعی بر جا به جایی به شیوه سنتی کرده اند و پس از مدتی به دلیل آسیب به شخص پرستار و یا بر اثر یک لغزش ناگهانی و به دور از انتظار، بیمار دچار مشکلاتی بیش از پیش شده است.
بالابر ها بر اساس نحوه عملکرد ، طراحی و کاربرد در انواع مختلف تولید و عرضه میشوند.
در این مقاله سعی شده تا با دیدگاه کلی با انواع بالابر و نحوه عملکرد آن ها بیشتر آشنا شده تا بتوان بهترین گزینه را برای رفع مشکلات ایجاد شده انتخاب کرد.
آنچه در این مقاله خواهیم خواند
بالابر های بیمار برقی
این مدل بالابر یکی از متداول ترین نوع میان انواع دیگر میباشد، چرا که با استفاده از این مدل میتوان بیمار را به صورت خوابیده، نشسته ، بر روی زمین ، بر روی تخت ، ویلچر و تمام سطوح مشابه بلند کرده و به سطوح دیگر انتقال داد.
جلیقه این مدل بالابر به گونه ای طراحی گردیده که وضعیت بیمار در حین بلند کردن قابل تنظیم بوده و به عنوان مثال بیمار را در حالت خوابیده میتوان به صورت نشسته درآورده تا بتوان بر روی سرویس بهداشتی یا ویلچر نشاند.
در این مدل به راحتی پرستار میتواند با ایمنی بسیار بالا بیمار را انتقال دهد، بدون اینکه آسیبی به هر دو وارد گردد.
این بالابر دارای باتری بوده و میتوان پس از هر بار شارژ به مدت طولانی از آن استفاده کرد که توسط دکمه های بر روی دستگاه یا ریموت کنترل قابل هدایت میباشد.
طیف وسیع کاربری ، همچنین تاشو بودن و قابل انتقال به محیط های مختلف موجب گردیده تا این بالابر در میان انواع دیگر دارای محبوبیت بیشتری گردد.
بالابر هیدرولیکی
از لحاظ کاربرد و نحوه جا به جایی بیمار این مدل از بالابر های بیمار کاملا مشابه بالابر های برقی میباشد، با این تفاوت که نیرویی ک به موجب آن دستگاه بیمار را بلند میکند، در این مدل توسط جک های مکانیکی و هیدرولیکی تامین میشود.
به عنوان مثال شما با چرخاندن دستگیره های جک یا فشردن پدال های هیدرولیکی حرکت دستگاه را کنترل میکنید. این مدل از بالابر ها به دلیل حذف موتور های برقی از لحاظ اقتصادی گزینه مناسب تری هستند اما باید این نکته را در نظر داشت که اگر شخص پرستار از اعضای خوانواده میباشد، توانایی چرخش پدال یا فشردن آن را داشته باشد، زیرا این مکانیزم مکانیکی به سهولت دستگاه های برقی نمیباشد.
بالابر های ایستا
ابتدا وضعیت بیمار را مورد بررسی قرار میدهیم، در شرایطی که بیمار ما تعادل و توانایی نشستن بر سطوحی مانند تخت یا صندلی را دارد این مدل بالابر با جلیقه مخصوص خود در مدت زمان کمتر بیمار را به حالت ایستاده درآورده سپس میتوان به سطوح دیگر انتقال داد.
این دستگاه دارای محدودیت هایی است نظیر عدم توانایی بلند کردن بیمار از روی زمین و همچنین شرایط بیمار نباید به گونه ای باشد که به صورت ضایعه نخایی حاد یا دارای عدم تعادل بدن باشد.
سهولت استفاده از این دستگاه با توجه به محدودیت های ذکر شده بیشتر بوده و میتواند مواردی نظیر انتقال به سرویس بهداشتی ، تعویض پوشک بیمار ، انتقال به ویلچر و موارد مشابه را انجام دهد.
بالابر های سقفی
بالابر سقفی بیمار از جمله راه حل های قدیمی حمل و جا به جایی بیمار میباشد که توسط یک موتور و سازه ای که در محیط نصب میشود اقدام به بلند کردن بیمار میکند.
این مدل از بالابر در شرایطی پیشنهاد میگردد که عوامل و محیط به گونه است که شرایط استفاده از بالابر های متحرک را نداشته باشیم، زیرا با توجه به نصب بر روی سقف و اتصالاتی بر روی دیوار، به یک محیط خاص محدود بوده و بیشتر به عنوان یک راهکار بلند مدت به عنوان مثال محیط های درمانی و اتاق های خاص بیمارستانی مورد استفاده قرار میگیرد، اما همچنان به عنوان یک گزینه در میان بالابر ها استفاده میگردد.
